Puno
Door: Corrie
Blijf op de hoogte en volg Corrie
23 Maart 2017 | Peru, Puno
Gisteravond wilden we met de groep eten, een van de gidsen wist wel een leuk restaurant. We werden opgehaald en gedropt in een restaurant in het dorp. Wij zaten nog maar net aan tafel toen er vijf man in zwarte pocho's binnen kwamen met typische peruaanse muziekinstrumenten. Ze speelden de bekende panfluit melodieen die je ook in Nederland tegenkomt. Deze heren speelden wel alles zelf, er stond geen CD op de achtergrond mee te spelen. Even later kwamen er ook een meisje en jongen in klederdracht een traditionele dans aan ons showen. Hier bleef het niet bij, er werden mensen gevraagd om mee te dansen. De dansers voerden steeds een andere dans uit waarmee ze een verhaal vertelde. Tot de laatste dans met een condor konden we uit beeld van de dansers blijven maar toen was ik de klos. Ik werd zelfs aangekleed, het paste niet echt want ik was iets te groot. Het heeft best leuke foto's opgeleverd die ik jullie zal besparen. Zes uur vanmorgen werden we opgehaald voor het tweede deel van de colca canyon tour. Niet iedereen zal kunnen begrijpen dat ik het helemaal niet erg vond om zo vroeg weer op te moeten. Om de condors te zien vliegen zou ik nog wel veel eerder op willen staan. Gelukkig hebben de hotels hun ontbijttijden aangepast aan de schema's van de excursies en dus zaten we om 5.40 uur aan het ontbijt. Rond zeven uur mochten we in een Maca een half uurtje rondlopen terwijl de bus nog wat andere mensen op ging halen. In Maca dansen de schoolkinderen in klederdracht voor schooltijd op het plein voor de toeristen en vragen daarvoor een bijdrage natuurlijk. Daaromheen staan/zitten de vrouwen met handwerk en alles wat de toeristen maar kan trekken. Met de bus compleet gingen we op pad. Door de colca valley op weg naar de canyon. Wat een prachtig landschap, een brede vallei met overal landbouw. Langs de hellingen allemaal terassen met veldjes. Als je een foto van boven af zou nemen lijkt het net een patchwork deken met honderd kleuren groen. Smeltwater van boven wordt door middel van kleine kanaaltjes langs de velden geleid. De condor kun je twee keer per dag treffen op een bepaalde plaats maar het is niet zeker dat ze er zijn. In het regenseizoen vertrekken ze naar de kustgebieden en ongeveer rond deze tijd keren ze terug om te nestelen. Toen we bij de bewuste plek aankwamen rijden zagen we al dat er één op een rots zat. Allemaal heel snel de bus uit en een plekje zoeken om foto' te kunnen maken. Het is gelukt, er waren vier condors in de buurt. Twee volwassen exemplaren en twee jongere. Pas met 10 jaar kleurt een condor naar zwart, daarvoor zijn ze bruin. Ook al hebben ze een spanwijdte van 3,80 is het toch lastig om ze vliegend vast te leggen. Maar wonder boven wonder heb ik een paar prachtige foto's kunnen maken. Mijn moeder zou zeggen, ik ben zo groos( trots, blij ) als een hond met zeven staarten. Zo voelde ik dat ook. 10 minuten nadat we daar kwamen verdwenen alle vier de vogels achter de rotsen en we hebben ze niet meer gezien. Wat hebben we een geluk gehad. Daarna mochten we nog een keer door die prachtige vallei een stuk terug om bij een volgende bus te komen die ons naar Puna zou brengen. Ergens onderweg in een kerk een kaarsje gebrand, het is de sterfdag van onze zus Jannie. In de kerk waren geen kaarsjes aanwezig dus ik ben minimarket ingelopen en heb met handen en voeten verteld dat ik een kaars wilde hebben. Ik werd meteen begrepen. Als ik een kerk bezoek brand ik altijd een kaarsje voor Jannie en mijn moeder maar vandaag is daar helemaal de dag voor. We zouden nog een stop doen bij een meer waar flamingo's leven maar het weer was inmiddels niet meer zo mooi. Regen en koud dus de flamingo's lieten zich niet zien. Gelukkig moest de bus bij een agent even stoppen, ik heb geen idee waarom, op een plek waar een klein vijvertje was. Je raad het al daar stonden vier flamingo's te wachten op Corrie met haar fototoestel. Mijn vakantie kan niet meer stuk maar is pas compleet als we Joris en Iris morgen treffen. Daarvoor steken we eerst het titicacameer over. Wordt vervolgt.
-
23 Maart 2017 - 06:37
Miriam:
Wauw! Die eerste foto is echt te gek! -
23 Maart 2017 - 06:46
Christa:
Zo te lezen zien jullie hele mooie dingen. Waanzinnig mooi die foto's! Nu op naar Joris en Iris. -
23 Maart 2017 - 08:58
Astrid:
Prachtig wat een belevenis. Ben zo blij voor jullie -
23 Maart 2017 - 18:51
Dicky:
eindelijk heb ik jouw verslagen van jullie belevenissen gelezen. Wat hebben jullie al veel gezien en beleefd. Dat allemaal binnen een paar dagen. Wat een prachtig land, natuur, mens en dier. Heel indrukwekkend. Hele fijne dagen met Joris en Iris. Liefs Dicky -
23 Maart 2017 - 23:19
Jacqueline:
Top genieten zo te lezen.
Wat schrijf je leuk, Corrie.
Doe de groeten aan Joris en Iris, ook van Ruud, Bas en Elise, Loes en Nander en Luuk.
Ik heb Floortje aan het einde van de wereld in Peru voor jullie opgenomen.
Liefs,
Jacqueline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
