Lima

Naar Lima

Gisteravond zijn we weer naar het plein gegaan want er zou veel te zien zijn was ons verteld. Het hele plein stond vol met mensen maar verder was er niets te zien. We zijn wat gaan eten op de eerste verdieping en in het restaurant zagen we op tv dat de stoet van vanmiddag nog onderweg was. Ik hoop niet dat ze al de vijf uur aan het lopen zijn geweest. Arme dragers. De stoet kwam uiteindelijk aan, wij sti den al weer buiten, de deur van de kerk ging open en Christus werd naar binnen gedragen. Deuren weer dicht en toen begon iedereen te klappen. Meteen kwam de menigte in beweging. Al die duizenden mensen moesten door vier smalle straatjes om weg te komen. Het was best wel eng, iedereen duwde, kinderen waren aan het huilen en wij konden zelfs niet blijven staan terwijl we toch boven iedereen uit staken. Het zijnmaar kleine mensen hier. Gelukkig liep het goed af. Deze processie wordt elk jaar op de maandag voor pasen gehouden omdat de mensen in Cusco iets herdenken. Lang geleden tijdens een aardbeving haalden de inwoners het Christus beeld van de muur om te voorkomen dat het kapot zou vallen. Zodra het beeld gered was stopte de aardbeving. Sindsdien geloven de mensen dat het Christusbeeld hen beschermt tegen aardbevingen. Het beschermt in ieder geval niet tegen regen. De halve nacht heeft het gegoten, ik was al bang dat onze vlucht niet kon vertrekken. Aangekomen op het vliegveld waren er inderdaad twee vluchten naar Lima gecanceld. Gelukkig die van ons niet. Wel vertrokken we een uur te laat, waarom mag Joost weten. ( sorry Hilma ) In Nederland zou de piloot zich wel verontschuldigd hebben en vertellen waarom de vertraging is. Hier hoor je niets en iedereen zit geduldig te wachten, wij dus ook maar. In Lima was het meteen lekker warm, heerlijk. Met de shuttlebus naar MiraFlores en ons hostel. We hebben een mooie kamer op de tweede verdieping. Meteen de korte broek aan en op weg voor een late lunch, bij een visrestaurant heerlijk wat gegeten. Het geld is weer op dus op zoek naar een automaat. De eerste twee weigerde onze passen en niemand kon ons vertellen waarom. Dan maar bij een bank aan de balie, de baliemeneer ging het met de creditcard en paspoort regelen. Na twee minuten kwam hij terug en vertelde dat hij geen geld kon geven omdat er geen voornaam op de creditkaart staat. We moesten het maar bij het casino proberen. ( niet door te gokken maar gewoon daar opnemen ) bij het casino keken ze me aan of ik gek was wat ik me kan voorstellen. De beveiliger daar wist wel dat er wat verderop nog een bank was dus wij weer verder en ja hoor daar was de BCP bank. Meerderder keren hebben we gepind bij een BCP dus op hoop van zegen.......en ja hoor de pas werd geaccepteerd. Rare jongens die Limanezen. Snel naar de supermarkt voor wat eten en dan kijken of we de zonsondergang nog halen. Net op tijd voor het laatste avondrood, de zon was niet echt te zien maar de foto's zijn wel aardig. Het strand is hemelsbreed op 5 minuten lopen maar dan moet je wel nog een klif af. Ik zal morgen de treden tellen maar ik weet nu al dat het er best veel zijn. Maar we zitten weer op zeeniveau dus van kortademigheid is geen spraken meer. ( hoop ik )